Metal yüzeyleri korozyona karşı koruma ve verimliliğini arttırma kimya sektörü açısından önemli konulardan birisidir. Günümüzde, hızlı teknolojik gelişimin bir sonucu olarak, makineler daha zorlu şartlar altında çalışmakta, özellikle aşınım, korozyon, erozyon, yorulma, oksidasyon, ısıl dayanım gibi önemli kriterleriyeterli düzeyde karşılayamamaktadır. Genel anlamda epoksi reçineler mükemmel yapışma, ısıl ve kimyasal direnç, çok iyi fiziko-mekaniksel ve elektrik yalıtımı özelliklerine sahiptir. Epoksi reçineler yaygın olarak endüstri kaplamalarında, diş hekimliğinde, protez üretiminde, fiber destekli plastiklerde, sert köpüklerde, çok amaçlı yapıştırıcılarda, elektrik izolatörlerinde, elektronik bileşenlerde, müzik aletlerinde, otomotiv, uzay ve havacılık sanayisinde kullanılır. Epoksilerin bahsedilen özellikleri modifikasyon ile daha da geliştirilebilir. Bu çalışmada farklı molekül kütleli (200, 300, 400 x103 g/mol) polistirenler epiklorhidrin ile modifiye edilerek, modifikasyon il birlikte polimere bağlanmış olan epiklorhidrin sayısına bağlı olarak adezyon özellikleri ve asit, baz, tuz gibi çeşitli çözeltilerdeki korozyon özellikleri mukayese edilmiştir. Sonuç olarak daha düşük molekül kütleli polimere (200 x103 g/mol) daha çok epoksi grup bağlandığı (%7,5) ve daha iyi adezyon (%84) ve korozyon özellikleri gösterdiği, daha yüksek molekül kütleli polimere (400 x103 g/mol) ise daha az epoksi grup bağlandığı (%4,9) ve daha kötü adezyon (%58) ve korozyon özelliklerine sahip olduğu tesbit edilmiştir.